บท 1062

ในยามสิ้นหวังที่สุด เหยียเป่ยหลิงตะโกนอะไรออกไป ตัวเธอเองก็ไม่รู้แล้ว

"เฟย์ ลูกกำลังทำอะไร เสียเปรียบนิดหน่อยไม่เป็นไร ลูกไม่ต้องเหมือนเด็กคนอื่น"

เสียงของแม่พลันระเบิดในความคิดเขา

เฉินเฟย์สะบัดศีรษะอย่างแรง เงาที่อยู่ตรงหน้าพลันพร่าเลือน

แม่หรือ?

ทำไมแม่ถึงมาปรากฏที่นี่?

ในขณะที่สติของเฉินเฟย...