ยวนหนิงวุ่นวายอยู่ครึ่งค่อนวัน อุณหภูมิของเฉินเฟยจึงลดลงได้บ้าง ตัวเธอเองก็เหนื่อยแทบขาดใจ จึงล้มตัวลงนอนข้างๆ เฉินเฟย ตั้งใจจะงีบสักครู่

เฉินเฟยรู้สึกได้ถึงคนที่นอนอยู่ข้างกาย เขายื่นมือออกไปกุมแขนของยวนหนิงไว้แน่น ยวนหนิงก็ปล่อยให้เขาจับไว้อย่างนั้น ขอเพียงเฉินเฟยได้นอนหลับสบาย ถึงแม้เขาจะกอดเธ...