บท 457

ภาพที่ปรากฏต่อหน้าเฉินเฟยคือโครงกระดูกที่ยังสวมเสื้อผ้า มันโน้มตัวลง มือซ้ายกำหญ้า มือขวาถือเคียวที่ขึ้นสนิมหนา ไม่รู้ว่าถูกลมฝนกัดกร่อนมานานเท่าใด

ใจของเฉินเฟยเต้นระรัวถึงขีดสุด ไม่คิดว่าที่นี่จะน่าขนพองสยองเกล้าถึงเพียงนี้ ถึงแม้เขาจะคุ้นเคยกับสิ่งเหนือธรรมชาติอย่างซวี่มู่ชิง แต่โครงกระดูกธรรมดาไ...