บท 464

ปากกระบอกปืนชี้ตรงไปที่เฉินเฟย เสียงไกปืนที่ถูกเหนี่ยวทีละนิดดังแค่กๆ อยู่ข้างหู ใจของเขาเย็นยะเยือกขึ้นเรื่อยๆ ในสถานการณ์เช่นนี้ คงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะยังคงความสงบได้

เติ้งเจี๋ยมองการเผชิญหน้าของทั้งสามฝ่าย น้ำตาไหลพรั่งพรูลงมา แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร เธอเกลียดตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะความโง่เขลาที่เช...