บท 770

วิศวกรหวังยังคงก้าวเดินอย่างองอาจสง่างาม พร้อมรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้า เขาพูดอย่างสบายๆ ประโยคที่ทำให้เฉินเฟยรู้สึกหมดหนทาง: "ผมเป็นใครน่ะหรือ? ตอนหนุ่มๆ ก็แค่ครูจนๆ คนหนึ่ง ไม่มีอะไรน่าพูดถึงหรอก"

เฉินเฟยอุทานด้วยความประหลาดใจ: "โห! ผมเจอครูมาเยอะแล้ว แต่ไม่เคยเจอใครเจ๋งเท่าอาจารย์เลยนะครับ นี่อาจาร...