บท 86

ไทยลิต-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร เฉินเฟยคงจะเหนื่อยเกินไป เขาล้มตัวลงนอนบนพื้นด้วยความอ่อนล้าและหลับไป

เมื่อเฉินเฟยลืมตาขึ้นอีกครั้ง เขายังคงอยู่ในห้องที่เคยมาหลายครั้ง สถานที่แห่งนี้เฉินเฟยคุ้นเคยเป็นอย่างดี เขารู้ว่าข้าวของทุกชิ้นในห้องนี้วางอยู่ตรงไหน เฉินเฟยไม่ร...