บท 314

ลินเหยียนมองลินอวี่อย่างลึกซึ้ง เมื่อเห็นแววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังของลินอวี่ เขาก็เข้าใจทุกอย่าง ลินเหยียนไม่สนใจลินอวี่อีกต่อไป รีบอุ้มตงเสวียขึ้นมากอดไว้ในอ้อมแขน เขามองรอยแผลใหญ่ที่มีเลือดไหลออกมาจากท้ายทอยของนาง ดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อน

"ลินเหยียน... ขอโทษนะคะ ดิฉัน... คงทนไม่ไหวแล...