บท 197

จากนวนิยาจีน

เขาลุกขึ้น สูงกว่าจูเหิงที่กำลังคุกเข่าอยู่เล็กน้อย เบต้าคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วยื่นนิ้วก้อยเกี่ยวชายแขนเสื้อของจูเหิง พลางบอกว่า "มีเงื่อนไข"

จูเหิงเงยหน้า แสงตะวันยามอัสดงทอดเข้าไปในดวงตาของเขา "เงื่อนไขอะไรหรือ?"

หลิงลั่วยื่นแขนทั้งสองข้างออกไป เอียงศีรษะ "เหนื่อยจัง อุ้มฉันกลับ แล้...