บท 38

เขาหายใจเข้าออกสองครั้ง สูดกลิ่นหอมของดอกท้อผสมกับกลิ่นฟีโรโมนที่ตนเองทิ้งรอยไว้ชั่วคราว อารมณ์ดีจนเอ่ยว่า "ทำไมกินลูกอมยังต้องแอบๆ ด้วย กลัวฉันจะแย่งหรือไง หืม?"

เบต้าชะงักไป กระดาษห่อลูกอมที่ยับยู่ยี่หลุดจากมือตกลงบนพื้น ผงน้ำตาลสีขาวกระจายเป็นจุดๆ บนพื้น

จูเหิงไม่เห็นสีหน้าของอีกฝ่าย เขาหลับตาจ...