บท 77

โต๊ะทำงาน

นอกโต๊ะทำงาน อัลฟ่าหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาแม้จะยังดูอ่อนเยาว์อยู่บ้าง เขาแต่งกายเรียบร้อยท่อนบน ไม่ก้มหน้า ราวกับว่าคนที่คุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะกำลังให้บริการปากแก่เขานั้นไม่มีตัวตน

สายตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน จ้องมองโอเมก้ารูปงามบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ รอยยิ้มละมุนละไมราวกับแสงแดดอ่อนๆ ยา...