บท 83

เบต้ามองด้วยสายตาเย็นชา ไม่แม้แต่จะเหลียวมองอัลฟ่าสักแวบ

เมื่อกดปุ่ม เตียงของเบต้าค่อยๆ ปรับสูงขึ้น จูเหิงโอบรักแร้เขาไว้ ช่วยพยุงให้ท่อนบนพิงอยู่กับหมอนนุ่ม มือที่สั่นเทาค่อยๆ ปลดกระดุมชุดคนไข้ทีละเม็ด

เบต้าหันหน้ามา สายตาเลื่อนลอยตกลงบนร่างของจูเหิง เมื่อตระหนักถึงสิ่งที่จูเหิงกำลังจะทำ เขา...