บทที่104

"มันไม่เคยสายเกินไปสำหรับผม" เดมอนกระซิบผ่านจูบ "สามปี สามสิบปี หรือแม้แต่สามร้อยปี ผมก็จะใช้ชีวิตทั้งหมดรอคุณ"

"เดมอน..." ไวโอเล็ตถอนหายใจเบาๆ ขณะจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา สายตาของเขาอบอุ่นแต่ไม่ยอมอ่อนข้อ เขาไม่ได้แค่พูดไปอย่างนั้น และเธอรู้ดี ไม่มีอะไรในโลกที่เขารักมากกว่าเธอ นี่คือคำตอบที่เธอม...