บทที่233

~ แอชเชอร์ ~

• • • • • หลายสัปดาห์ต่อมา - - - - -

แอชเชอร์เดินออกจากห้องคณบดีด้วยฝีเท้าที่สงบนิ่ง ใบหน้าของเขาเรียบเฉยไร้ความรู้สึก แต่ดวงตากลับดูลุกลี้ลุกลนเล็กน้อย ในมือของเขาคือเอกสารที่เขากำแน่น ทางเดินยาวว่างเปล่าและเงียบสงัดขณะที่เขาเดินออกไป ตอนนี้เป็นเวลาประมาณ 5 โมงเย็นและเป็นวันสุดท้...