บท 810

แปลบทนวลจีน

วังเถียตั่นตกใจ หันไปมองรู่เยียน เธอก็ได้ยินเสียงพูดเช่นกัน บนใบหน้าปรากฏความรู้สึกสับสน

วังเถียตั่นไม่กล้าเปิดประตู แต่แล้วก็มีเสียงเคาะประตู "ตึกๆ" ตามมาด้วยเสียงของเด็กสาวถามว่า "มียามอยู่ไหมคะ?"

วังเถียตั่นตอบอย่างใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว "มีอะไรหรือ?"

คนข้างนอกถามว่า "รู่เยียนอย...