#Chapter 112 - Yeni Yıl Günü

Ertesi gün Victor arka kapımı açtığında, tembel bir manzarayla karşılaşıyor. Küçük kanepemde çocuklarla kıvrılmış durumdayım. Üçümüz, uykulu mutluluğun küçük bir sarılma yumağıyız.

“Ah, iyi,” diyorum, ona bakarak ve sonra tezgahın üzerindeki çikolata kaplı pretzel torbasına kasıtlı bir şekilde gözüm...