บท 707

"ทำไม ฉันแค่เป็นห่วงว่าคุณจะเหนื่อยเกินไป อยากให้คุณพักสักหน่อย" เจ้าจู่เก้นพูดอึกอักอย่างลำบาก

"ฉันไม่เหนื่อย! พ่อ ฉันไม่เหนื่อยเลยสักนิด!"

หลี่หยวนหยวนพูดอย่างดื้อรั้น แต่เธอเพิ่งจะยันตัวขึ้นมา ก็ล้มลงนั่งทับบนตัวของเจ้าจู่เก้นอีกครั้งเพราะขาอ่อนแรง

"อุ๊ย!"

เจ้าจู่เก้นและหลี่หยวนหยวนร้องออกมา...