บท 183

"สายไปแล้ว!"

พอคำพูดนั้นเพิ่งจบ ฉันก็เห็นเงามืดปกคลุมตัวฉัน

ในช่วงเวลานี้ ฉันได้แสดงทักษะการกินบะหมี่ของฉันออกมาอย่างเต็มที่

......

"ผมขอเอาหม้อกับชามออกไปก่อนนะ"

พี่จางยิ้มแหยๆ มองมาที่ฉัน สีหน้าเขาดูเก้อเขินเล็กน้อย ก่อนจะวิ่งหนีออกไปเหมือนกำลังหนีตาย

ฉันทรุดตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง เงยหน้ามอ...