บท 1948

แม้แต่เสี่ยวเฉียงเวยที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก เธอไม่เคยเห็นเย่เทียนหมิงเป็นแบบนี้มาก่อน

พวกนักเลงทั้งสามคนมองเย่เทียนหมิงที่ดูเหมือนปีศาจร้าย ทันใดนั้นพวกมันก็ตกใจกลัวจนแทบบ้า วิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตจนเลือกทางผิด

เมื่อพวกนักเลงทั้งสามคนวิ่งหนีไปไกลแล้ว เย่เทียนหมิงจึงหันกลับมาถามเสี่ยวเ...