บท 15

ซงหยางแอบมองเฉินหลี่เจินที่มีสีหน้าปลื้มปีติ แล้วเขาก็โอบเอวอันอ้อนแอ้นของเธออย่างเป็นธรรมชาติพร้อมพูดว่า "แม่ครับ แม่เหนื่อยมามากแล้ว ต้องดูแลพวกเธอทั้งสามคนและผมด้วย ตอนนี้ผมอยู่บ้านแล้ว ก็จะช่วยแบ่งเบาภาระของแม่ได้บ้าง"

เฉินหลี่เจินรู้สึกถึงมือของซงหยางที่โอบเอวของเธอ ทำให้เธอรู้สึกตื่นตระหนกมาก...