บท 812

บนถนน

กัวซูเหยาขอบคุณไม่หยุดปาก พร้อมกับขมวดคิ้วกับความแออัดของรถไฟใต้ดิน

ผู้หญิงที่คุ้นเคยกับชีวิตในชนบทคนนี้ ดูเหมือนจะปรับตัวไม่ค่อยได้กับความแออัดของเมืองใหญ่

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอยังอุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขน ทำให้กัวซูเหยาขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้

"พี่สะใภ้ ให้พี่อุ้มน้องเฮาเข้าไปข้างในเถอะ ผมจะยื...