บท 907

"สวัสดี ฉันเป็นเพื่อนของเลี่ยะ"

ซ่งหยางกระแอมด้วยความเขินอายเล็กน้อย พยายามยื่นมือไปจับมือกับหลัวเจี้ยนหย่ง เขาไม่สามารถอ่านใจชายคนนี้ได้เลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่หรือต้องการทำอะไร

"ในเมื่อมาแล้ว ก็กินข้าวก่อนค่อยไปเถอะ"

คำพูดต่อมาของหลัวเจี้ยนหย่งทำให้ซ่งหยางตกตะลึง ไม่รู้จะทำอย่างไร เขาถึงกับสงสัยว่...