บท 203

ฉันมองไปที่หรั่นจิ่ง มุมปากของฉันยกขึ้นเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่มาจากใจ แล้วพูดเบาๆ ว่า "ขอบคุณ"

เมื่อได้ยินฉันพูดว่า "ขอบคุณ" หรั่นจิ่งดูไม่ค่อยพอใจ เธอนั่งอยู่ที่เบาะข้างคนขับคนเดียวอย่างหงุดหงิด ตลอดทางเธอแทบไม่ได้พูดคุยกับฉันเลย จนกระทั่งฉันจอดรถที่หน้าหมู่บ้าน เธอจึงพูดกับฉันว่า "คุณขึ้นไปก่อนนะ...