บท 290

กลิ่นน้ำหอม!

ฉันถอนหายใจเบาๆ พูดกับจั๋วหลานว่า "ฉันจะบอกเธอนะ แต่ขอให้เธอใจเย็นๆ หน่อยได้ไหม"

"พูดมาเถอะ" จั๋วหลานพิงประตูรถ กอดอกมองฉันด้วยสายตาระแวดระวัง

ฉันสูดหายใจลึกๆ แล้วพูดว่า "เมื่อกี้ฉันกอดลาหรานจิ่ง กลิ่นน้ำหอมบนตัวฉันคงเป็นของเธอ แต่ขอร้องละ อย่าตื่นเต้นไปเลย ฉันสัญญากับเธอแล้...