บท 48

เมื่อเห็นข้อความนี้ ฉันไม่รู้ว่าประโยคไหนที่ไปกระทบประสาทอันบอบบางของเธอ ซูหยู่ปิงที่เมื่อวินาทีก่อนยังระบายความทุกข์และขอความปลอบโยนจากฉัน กลับหน้ามือเป็นหลังมือทันที ตอบกลับมาว่า "ชิวฮั่น นายไปให้ไกลเลย ดึกดื่นแบบนี้ไม่ไปขายเนื้อย่างของนายดีๆ มาหาเรื่องฉันมันสนุกนักเหรอ? ไอ้เวรเอ๊ย!!!"

ถึงกับใช้เ...