บท 147

ไม่บนไม่ล่าง ไม่ซ้ายไม่ขวา อยู่ตรงกลางพอดี การดันครั้งนี้ ทำให้เจียงเสวี่ยอ่อนระทวยลงทันที เธอที่ถูกจ้าวหรานอุ้มไว้เอวมีใบหน้าแดงระเรื่อ แขนขาวทั้งสองข้างโอบรอบคอของจ้าวหราน แทบจะร้องออกมาอยู่แล้ว

เจียงเสวี่ยคิดในใจว่า: น้องหรานคนนี้ ทำไมถึงแข็งและยาวขนาดนี้... แถมยังดันอยู่ตรงนั้นพอดี มันคันเหลือเ...