บท 964

เจิ้งเหยียนกลอกตาอย่างสวยงาม แล้วส่งเสียงงอนอย่างน่ารัก ก่อนจะจมดิ่งลงไปในความสุขอันไร้ขอบเขตที่เจ้าหรานมอบให้

ภายใต้การรุกเร้าอย่างต่อเนื่องของเจ้าหราน ในท่าด้านหลังแบบนี้ เจิ้งเหยียนก็เริ่มทนไม่ไหวอย่างรวดเร็ว

ได้ยินเพียงเสียงร้องของเจิ้งเหยียน เสียงแหบพร่าเล็กน้อย

"อ๊ะ... น้าจะไปแล้ว จะไปแล้ว!...