บท 211

ลี่เชียนค่อยๆ หันตัวกลับมา มองฉันแล้วฝืนยิ้มบางๆ พูดว่า "วั่นเอ๋อร์ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันสบายดี แต่เมื่อกี้เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" ขณะที่ลี่เชียนพูด เธอยังตั้งใจใช้มือเช็ดน้ำตาที่หัวตาของฉัน

ในตอนนั้น พวกเราได้ยินเสียงอึกทึกดังขึ้นมาจากชั้นล่าง เมื่อฉันได้ยินเสียงนั้น ใจฉันก็เต้นรัวด้วยความกังวลแล...