บท 1048

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเป็นประกายด้วยหยาดน้ำตา ภรรยาของผมมองผมอย่างงุนงง ราวกับไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี

ภรรยาที่นิ่งไม่ไหวติงเหมือนกระต่ายขาวตัวน้อยที่ตกใจกลัว ช่างน่าสงสารเหลือเกิน

ในชั่วขณะนั้น ผมรู้สึกว่าภรรยาคนเดิมได้กลับมาอยู่เคียงข้างอีกครั้ง สีหน้าที่แม้จะเจ็บปวดแต่ยังคงให้ความสำคัญกับ...