บท 142

หมาจ้องมองฉันอย่างดุร้าย ทำให้ฉันกลัวจนตัวสั่น ที่น่าโมโหที่สุดคือ ยายแสบนั่นตั้งใจชี้มาทางนี้ เธอจงใจส่งฉันเข้าปากหมาชัดๆ!

ฉันกลอกตาไปมา แล้วจู่ๆ ก็นึกอะไรออก

คนรวยมักตั้งชื่อให้สุนัขที่เลี้ยง หมาตัวนี้ต้องมีชื่อแน่ๆ ฉันอยากล้วงมือถือถามกุหลาบดำ หรือไม่ก็ให้เธอลงมาช่วยสักหน่อย

แต่พอฉันเริ่มขยับม...