บท 368

หวี่ฮุ่ยได้ยินคำถามของผม ใบหน้าเธอขึ้นสีแดงระเรื่อ "ฉันดูแลตัวเองดีน่ะสิ"

"ไม่ใช่หรอก ต่อให้คุณดูแลตัวเองดีแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลยสักนิด"

ผมส่ายหัว รู้สึกว่าเธอกำลังพูดแก้ตัว

"ทำไมจะไม่เปลี่ยนแปลงล่ะ ดูรอยตีนกาที่หางตาฉันสิ"

หวี่ฮุ่ยเงยหน้าให้ผมดูที่หางตาเธอ

ผมประคองใบห...