บท 387

ฮั่นปิงได้ยินคำพูดของผม เธอจ้องมองผมด้วยสายตาโกรธเคือง "เธอแค่รู้เรื่องของฉัน แล้วก็อยากมาดูฉันเฉยๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิดหรอกนะ"

"หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น ไม่งั้นอย่าโทษฉันว่าไม่ให้เกียรติเธอนะ"

ผมแสร้งทำเป็นโกรธสุดๆ แต่ในใจกลับดีใจจนแทบบาน น่าเสียดายที่ไม่ได้ไปแสดงหนังเรื่อง "สองคนสองคม" จริงๆ

...