บท 390

ฉันเห็นภาพนั้นแล้วโทสะพลันพลุ่งขึ้นทันที จึงตะโกนเสียงกร้าว "ซานจี ช่วยผลักรั้วพวกนี้ทิ้งให้หมด"

เมื่อจะเล่นใหญ่ก็ต้องเล่นให้ถึง

ยังไงฉันก็ไม่มีกิจการอะไรในเขตเหนือของเมืองอยู่แล้ว บาร์เพียงแห่งเดียวก็กำลังจะปิดตัวลง อย่างที่เขาว่ากัน คนไม่มีอะไรจะเสียย่อมไม่กลัวคนที่มีทุกอย่าง จูซื่อกวงจะผลักฉันเ...