บท 395

ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหลี่เสวีย พอได้ยินเสียงตู้ดแค่ครั้งเดียวก็ติดทันที

"เปิดประตูเร็ว"

ฉันพูดอย่างเร่งร้อน มองซ้ายมองขวา ในระเบียงทางเดินเงียบสงบมาก

ผ่านไปเพียงสองวินาที หลี่เสวียก็เปิดประตูห้อง ฉันรีบเดินเข้าไปและล็อคประตูตามความเคยชิน

เสียงกรีดร้องและเสียงอื้ออึงดังมาจากในห้องไม่หย...