บท 471

ลีเต๋อเฉวียนรีบเดินมาหาผม สีหน้าตื่นเต้นพลางพูดว่า "คุณหลิน ขอบคุณที่ให้โอกาสผม"

ผมยกมือตบไหล่เขา "ไม่ต้องขอบคุณหรอก เราเป็นพี่น้องกัน นี่คือสัญญาที่ผมให้ไว้กับนาย ถึงเวลาต้องทำตามสัญญาแล้ว ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต เป็นหนี้ต้องใช้คืน นี่เป็นเรื่องยุติธรรมตามครรลองของฟ้าดิน"

คำพูดนี้มาจากใจผมจริงๆ

...