บท 557

ฮู้!

ฉันถอนหายใจลึกๆ หันไปมองออกไปนอกหน้าต่างรถอย่างเหม่อลอย

จากเขาเป่ยฉีถึงบริษัทรักษาความปลอดภัยหลงหยางไม่ไกลนัก ใช้เวลาเพียงสิบนาทีก็ถึง

รถจอดที่หน้าตึกสำนักงาน

ปัง

ฉันรีบลงจากรถ เสียงการฝึกของพวกน้องๆ ดังมาจากสนามฝึก

ในตอนนั้น จ้าวเทียนหมิง โจวฉือ และคนอื่นๆ เดินออกมาจากตึกสำนักงาน พอเห็นฉันทุกค...