บท 92

ผมหัวเราะเยาะเบาๆ มองเขาอย่างดูแคลน "ไอ้หมอลี ที่นี่ไม่ใช่เรือนจำ แล้วกูก็ไม่ใช่นักโทษ"

"คราวนี้แกโชคดี คราวหน้าฉันจะไม่ให้แกมีโอกาสได้ออกมาอีก" หลี่เฟิงพูดเสียงเย็น

"ฮ่าๆ!"

ผมมองเขาอย่างเหยียดหยาม "แค่ไอ้สภาพกระจอกแบบมึง อยู่ต่อหน้ากู มึงยังไม่เท่าตีนกูด้วยซ้ำ"

"เชื่อไหม ตอนนี้ฉันหาข้ออ้างนิดหน...