บท 1423

ปลายเดือนกันยายน ณ เมืองเยียนจิง ท้องฟ้ายังคงแจ่มใส

ฤดูใบไม้ร่วงมาถึงแล้ว แต่ความร้อนยังไม่จางหายไปเสียทีเดียว ไป๋ลู่ได้กลับมาที่สโมสรคนมีชื่อเสียงแล้ว เคอจ่งเหิงก็เพิ่งกินถั่วลิสงในจานหมดพอดี

เหล้าในกาก็หมดแล้วเช่นกัน ใบหน้ากลมโตของเขาแดงก่ำด้วยฤทธิ์สุรา พร้อมรอยยิ้มที่ดูซื่อๆ ตาหรี่มองเจียงจู้...