บท 1746

มือที่ยื่นมาช่วยพยุงเฉินลั่วอวี่ เป็นของหยางตง

เมื่อเห็นมือใหญ่ที่ยื่นมา เฉินลั่วอวี่อึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะคว้ามือนั้นแล้วลุกขึ้นจากพื้นในคราวเดียว

พื้นเต็มไปด้วยหิมะสะสม เย็นเฉียบ

หลังลุกขึ้นยืนได้ เฉินลั่วอวี่รีบกล่าวขอบคุณหยางตงทันที "ขอบคุณนะคะ"

เฉินลั่วอวี่จำใบหน้าของหยางตงได้แม่นยำ เขาคือค...