บท 374

หลังจากที่หลินอิ่งปิงออกจากห้องพยาบาล เหลาหรั่วที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างชั้นบนจึงเข้ามาในห้องของโจวอี้อัน

เหลาหรั่วชำเลืองมองอาหารกลางวันที่ยังกินไม่หมดบนตู้ ดวงตาวาววับด้วยแววเยาะหยัน ก่อนจะถามเสียงเรียบ "เป็นไงบ้าง คนที่จ้างมาปาอิฐใส่นาย ทั้งแรงและมุมมืออาชีพใช่มั้ยล่ะ?"

โจวอี้อันขมวดคิ้ว พูดอย่าง...