บท 378

เมื่อหยางตงเดินออกมาจากสถานีรถไฟความเร็วสูง ก็เป็นเวลาหกโมงกว่าแล้ว

ฤดูใบไม้ร่วงปลาย ท้องฟ้ามืดเร็วขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับท้องฟ้าเหนือเมืองเอี๋ยนจิงไม่ค่อยสดใส ดังนั้นในเวลานี้ ตามถนนจึงเริ่มมีแสงไฟส่องสว่างประปราย

หลังลงจากรถไฟ หยางตงก็ไม่เห็นหลินอิ่งปิงกับเสี่ยวตงอีกเลย

เขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะตามหา...