บท 63

ลินอิ่งปิงยืนอยู่บนระเบียง มองออกไปยังทิวทัศน์ยามค่ำคืนนอกหน้าต่าง แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ

เมื่อได้ยินเสียงท้องร้องครวญครางดังกอง ลินอิ่งปิงหัวเราะเบาๆ เตรียมตัวออกไปหาอะไรกิน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลินอิ่งปิงที่แต่งหน้าบางๆ เพื่อปลุกปลอบจิตใจ ปรากฏตัวในร้านอาหารซานตงสักแห่ง สวมชุดเดรสสั้นสีดำทั้งตัว...