บท 633

ในห้องส่วนตัวของร้านกาแฟริมทะเลแห่งหนึ่งในไมอามี่

จูเกอฝู่นั่งหลับตารออยู่ภายในห้อง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เขาลืมตาขึ้นทันทีพร้อมรอยยิ้ม "เชิญครับ"

เมื่อเห็นหยางตง้เดินเข้ามา จูเกอฝู่ลุกขึ้นจากโซฟาและยื่นมือขวาออกไปทักทาย "สวัสดีครับ คุณหยาง"

"สวัสดีครับ คุณจูเกอ"

หยางตง้จั...