บท 1046

ป้าเจ้าสะอื้นพลางรับคำด้วยเสียงอู้อี้ แล้วอุ้มลูกถอยหลังสองก้าว ก่อนจะค้อมตัวลงคำนับเกาฟานอย่างลึกซึ้ง แล้วหมุนตัวรีบจากไป

เมื่อมองแผ่นหลังของป้าเจ้า เกาฟานก็ยิ้มอย่างเข้าใจ เขาเพิ่งตระหนักว่าการเป็นหมอที่ช่วยชีวิตคนนั้น ไม่ได้ให้แค่เงินทอง แต่ยังให้ความเคารพนับถืออีกด้วย จากท่าทีของป้าเจ้าเขารู้สึ...