บท 1071

เสียงกระแอมเบาๆ เกาฝานยิ้มซุกซนพลางยื่นมือช้าๆ ลอดเข้าไปในปกเสื้อนอนที่เปิดอยู่ของซุนเสี่ยวเฟิง ทำให้ร่างบอบบางในอ้อมกอดสะดุ้งเฮือก

"ทำอะไรน่ะ" ซุนเสี่ยวเฟิงตีมือที่ซุกซนของเกาฝานเบาๆ ใบหน้าแดงก่ำพูดเสียงอ่อย "สวี่เถายังอยู่นะ ไม่กลัวเขาได้ยินเหรอ"

"กลัวอะไร" เกาฝานกลอกตา แล้วพลิกตัวกดซุนเสี่ยวเฟิ...