บท 1383

สุเสี่ยวย่าเกาะแขนกาวฝานราวกับเด็กน้อย พูดเสียงอ้อนอ่อนหวาน

แต่คำพูดอ้อนๆ นั้น ในหูของกาวฝานกลับไม่ได้ฟังดูน่ารักเลยสักนิด ตรงกันข้าม มันทำให้เขารู้สึกเหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ จนต้องชะงักไปชั่วขณะ

พระเจ้า! เด็กคนนี้ช่างเหลือเชื่อจริงๆ เขาเพิ่งด่าเจ้าวฝ่าเสี่ยวเซียในใจว่าเป็นผู้หญิงโง่เมื่อครู่นี้เอ...