บท 140

แม้ว่าฉันจะพอเดาความคิดของเธอได้อยู่แล้ว เมื่อเห็นท่าทางน่าสงสารของลูกสาวที่มองตัวเอง แต่ฉันกลับเกิดอารมณ์อยากแกล้ง มีความคิดอยากยั่วเย้าขึ้นมา

ฉันหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "ลูกรัก ขอโทษนะ พอดีพ่อยืนอยู่ตรงนี้ ถึงพ่อไม่อยากมองไม่อยากฟัง แต่ลูกทำเสียงดังมาก แถมลูกก็สวยขนาดนี้ ทำให้พ่อไม่อยากมองแต่ก็อดไ...