บท 174

เราสองคนพิงกันพักอยู่สักครู่ ฉันจึงพูดว่า "ไปกันต่อดีกว่า ถ้าเธอเดินไม่ไหวฉันก็แบกเธอเอง"

"ฉันไม่ได้บอบบางขนาดนั้นหรอกนะ" เหยียนรู่อวี้ชำเลืองมองฉันแล้วว่า "ไม่แน่นะ เธออาจจะคิดไม่ดีอะไรสักอย่าง ฉันไม่ยอมให้เธอแบกหรอก"

"แบกนิดหน่อยก็ไม่เป็นไรนี่" ฉันหัวเราะเบาๆ แต่ก็ไม่ได้ยืนกรานที่จะแบกเธอ ยื่นมื...