บท 239

เมื่อเห็นท่าทางของฉัน ฉันรู้ว่าการพยายามปลดกระดุมต่อไปคงเป็นไปไม่ได้ ฉันจึงจำใจยอมแพ้

แต่อกอวบของเจ้าวลี่ลี่เผยให้เห็นมากขึ้นแล้ว ฉันแทบจะมองเห็นขอบลูกไม้สีขาวของยกทรงเธอ

ฉันหายใจหอบ ประกบริมฝีปากลงบนอกขาวเนียนนุ่มของเจ้าวลี่ลี่อีกครั้ง

คราวนี้ฉันไม่ได้เลียแล้ว แต่ใช้ปากดูดเนื้อนุ่มๆ ก้อนเล็กๆ แล...