บท 265

เจ้าซือซือมองฉันด้วยความตกใจ สายตาจับจ้องที่อาวุธเล็กๆ ของฉันที่ท้องน้อย ขนาดตอนนี้กลับใหญ่กว่าตอนที่เพิ่งมีอะไรกับเธอเสียอีก

"เฮ่ๆ ที่รัก เธอพูดอะไรเหลวไหลน่ะ ฉันจะไปมีใจให้ลูกสะใภ้ได้ยังไงกัน เอาล่ะ พวกเราออกมานานแล้ว รีบกลับกันเถอะ!" ฉันพูดพร้อมหน้าแดงก่ำ ยิ้มแหยๆ

ฉันไม่ได้มีใจให้ลูกสะใภ้หรอก ฉ...