บท 296

เจ้าลี่ลี่เห็นฉันตื่นแล้วและยังพูดจาล้อเล่นแบบนั้น แทนที่จะตกใจกลับดีใจ แม้ปากจะบอกไม่ให้ฉันทำอะไรเลอะเทอะ แต่คงในใจเธอคงทนความปรารถนาไม่ไหวแล้ว เธอจึงเอาก้นเล็กๆ ของตัวเองมาใกล้หน้าฉัน แล้วแยกขาคร่อมอยู่เหนือศีรษะฉัน เอาบ่อน้ำหอมที่เปียกชื้นแล้วมาใกล้ริมฝีปากฉัน พูดว่า "จ้ะ คันจังเลย พี่คะ ช่วยน้อง...